Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σύμβαση για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σύμβαση του Σικάγου
Υπογραφή7 Δεκεμβρίου 1944
ΤοποθεσίαΣικάγο, Ιλλινόι, ΗΠΑ
Σε ισχύ4 Απριλίου 1947
Συμβαλλόμενοι193 [1] (Νήσοι Κουκ και όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ πλην του Λιχτενστάιν)
ΘεματοφύλακαςΟμοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ
ΓλώσσεςΑγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Ρώσικα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Σύμβαση για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία, γνωστή και ως Σύμβαση του Σικάγου[2], ίδρυσε τον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO), μια εξειδικευμένη υπηρεσία του ΟΗΕ επιφορτισμένη με το συντονισμό των διεθνών αεροπορικών ταξιδιών.[3] Η Σύμβαση θεσπίζει κανόνες εναέριου χώρου, εγγραφής αεροσκαφών και ασφάλειας, ασφάλειας και βιωσιμότητας, και αναφέρει λεπτομερώς τα δικαιώματα των υπογραφόντων σε σχέση με τα αεροπορικά ταξίδια. Η Σύμβαση περιέχει επίσης διατάξεις που αφορούν τη φορολογία.

Το έγγραφο υπογράφηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1944 στο Σικάγο από 52 υπογράφοντα κράτη, μεταξύ των οποίων και το Βασίλειο της Ελλάδας.[4] Έλαβε την απαιτούμενη 26η επικύρωση στις 5 Μαρτίου 1947 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Απριλίου 1947, την ίδια ημερομηνία που δημιουργήθηκε ο ΔΟΠΑ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ο ΔΟΠΑ έγινε εξειδικευμένη υπηρεσία του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών (ECOSOC). Έκτοτε, η Σύμβαση έχει αναθεωρηθεί οκτώ φορές (το 1959, το 1963, το 1969, το 1975, το 1980, το 1997, το 2000 και το 2006).[3]

Τον Μάρτιο του 2019, η Σύμβαση του Σικάγου είχε 193 συμβαλλόμενα κράτη, τα οποία περιλαμβάνουν όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών εκτός από το Λιχτενστάιν. Οι Νήσοι Κουκ αποτελούν συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση αν και δεν είναι μέλος του ΟΗΕ. Η σύμβαση έχει επεκταθεί για να καλύψει το Λιχτενστάιν με την επικύρωση της Ελβετίας.[Σημείωση 1][5]

Μερικά σημαντικά άρθρα είναι:

Άρθρο 1 : Κάθε Κράτος έχει πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία στον εναέριο χώρο πάνω από την επικράτειά του.[Νόμος 211/1947 1]

Άρθρο 3 δις : Κάθε Κράτος πρέπει να αποφεύγει να καταφεύγει στη χρήση όπλων εναντίον πολιτικών αεροσκαφών σε πτήση.[6]

Άρθρο 5 : Τα αεροσκάφη των κρατών, πλην των τακτικών διεθνών αεροπορικών δρομολογίων, έχουν το δικαίωμα να πραγματοποιούν πτήσεις στα εδάφη των ετέρων συμβαλλόμενων Κρατών και να κάνουν στάσεις χωρίς προηγούμενη άδεια. Ωστόσο, το κράτος μπορεί να απαιτήσει από το αεροσκάφος να κάνει προσγείωση.

Άρθρο 6 : (Τακτικές αεροπορικές υπηρεσίες) Καμία τακτική διεθνής αεροπορική γραμμή δεν επιτρέπεται να εκτελείται πάνω ή προς την επικράτεια ενός συμβαλλόμενου Κράτους, χωρίς την ειδική άδεια ή άλλη εξουσιοδότηση αυτού του Κράτους.[Νόμος 211/1947 2]

Άρθρο 10 : (Προσγείωση σε τελωνειακούς αερολιμένες): Το Κράτος μπορεί να απαιτήσει η προσγείωση να είναι σε καθορισμένο τελωνειακό αεροδρόμιο και ομοίως η αναχώρηση από την επικράτεια μπορεί να απαιτηθεί να είναι από καθορισμένο τελωνειακό αεροδρόμιο.

Άρθρο 12 : Κάθε Κράτος διατηρεί τους δικούς του κανόνες αεροπορικής μεταφοράς όσο το δυνατόν πιο όμοιους με αυτούς που καθορίζονται βάσει της σύμβασης και το καθήκον να διασφαλίζει τη συμμόρφωση με αυτούς τους κανόνες ανήκει στο συμβαλλόμενο Κράτος.

Άρθρο 13 : (Κανονισμοί εισόδου και ελεύθερης επικοινωνίας) Οι νόμοι και οι κανονισμοί ενός Κράτους σχετικά με την είσοδο και την αναχώρηση επιβατών, πληρώματος ή φορτίου από αεροσκάφος πρέπει να τηρούνται κατά την άφιξη ή κατά την αναχώρηση ή ενώ βρίσκονται εντός του εδάφους αυτού του Κράτους.

Άρθρο 16 : Οι αρχές κάθε κράτους έχουν το δικαίωμα να ερευνούν τα αεροσκάφη άλλων κρατών κατά την προσγείωση ή την αναχώρηση, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση.[Νόμος 211/1947 3]

Άρθρο 24 : Αεροσκάφη που πετούν προς, από ή διασχίζουν την επικράτεια ενός κράτους γίνονται δεκτά προσωρινά χωρίς δασμούς. Τα καύσιμα, το πετρέλαιο, τα ανταλλακτικά, ο τακτικός εξοπλισμός και τα καταστήματα αεροσκαφών που διατηρούνται στο αεροσκάφος απαλλάσσονται επίσης από δασμούς, τέλη επιθεώρησης ή παρόμοιες επιβαρύνσεις. [7]

Άρθρο 29 : Πριν από μια διεθνή πτήση, ο κυβερνήτης πρέπει να βεβαιωθεί ότι το αεροσκάφος είναι αξιόπλοο, δεόντως εγγεγραμμένο και ότι τα σχετικά πιστοποιητικά βρίσκονται στο αεροσκάφος. Τα απαιτούμενα δικαιολογητικά είναι:

Πιστοποιητικό εγγραφής
Πιστοποιητικό αξιοπλοΐας
Ονόματα επιβατών, τόπος επιβίβασης και προορισμός
Άδειες πληρώματος
Ημερολόγιο ταξιδιού
Άδεια ραδιοφώνου
Δηλωτικό φορτίου

Άρθρο 30 : Τα αεροσκάφη ενός Κράτους που πετούν μέσα ή πάνω από την επικράτεια άλλου κράτους θα μεταφέρουν μόνο ραδιοσυσκευές με άδεια και χρήση σύμφωνα με τους κανονισμούς του κράτους στο οποίο είναι νηολογημένο το αεροσκάφος. Τα ραδιόφωνα επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται μόνο από μέλη του πληρώματος πτήσης που κατέχουν κατάλληλη άδεια από το κράτος στο οποίο είναι νηολογημένο το αεροσκάφος.

Άρθρο 32 : Ο χειριστής και το πλήρωμα κάθε αεροσκάφους που δραστηριοποιείται στη διεθνή αεροπορία πρέπει να διαθέτουν πιστοποιητικά ικανότητας και άδειες που έχουν εκδοθεί ή επικυρωθεί από το κράτος στο οποίο είναι νηολογημένο το αεροσκάφος.

Άρθρο 33 : (Αναγνώριση πιστοποιητικών και αδειών) Τα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας, τα πιστοποιητικά ικανότητας και οι αδειοδοτήσεις που εκδίδονται ή επικυρώνονται από το κράτος στο οποίο είναι νηολογημένο το αεροσκάφος, αναγνωρίζονται ως έγκυρα από άλλα κράτη. Οι απαιτήσεις για την έκδοση αυτών των πιστοποιητικών ή αξιοπλοΐας, πιστοποιητικών ικανότητας ή αδειών πρέπει να είναι ίσες ή μεγαλύτερες από τα ελάχιστα πρότυπα που καθορίζονται από τη Σύμβαση.

Άρθρο 40 : Κανένα αεροσκάφος ή προσωπικό με εγκεκριμένες άδειες ή πιστοποιητικό δεν θα εμπλακεί σε διεθνή ναυσιπλοΐα παρά μόνο με την άδεια του κράτους ή των κρατών στο έδαφος των οποίων εισέρχεται. Κάθε κάτοχος άδειας που δεν πληροί το διεθνές πρότυπο που σχετίζεται με αυτήν την άδεια ή πιστοποιητικό πρέπει να έχει επισυνάψει ή να προσυπογράψει σε αυτήν την άδεια πληροφορίες σχετικά με τα στοιχεία στα οποία δεν πληροί αυτά τα πρότυπα.

Η Σύμβαση υποστηρίζεται από δεκαεννέα παραρτήματα που περιέχουν πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές (SARPs). Τα παραρτήματα τροποποιούνται τακτικά από τον ΔΟΠΑ.

  1. «Signatories to the Convention» (PDF). International Civil Aviation Organization. 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021. 
  2. «EUR-Lex - 52011PC0107 - EL». eur-lex.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. 
  3. 3,0 3,1 «Convention on International Civil Aviation». International Civil Aviation Organization. Doc 7300. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2021. 
  4. «What Is The Chicago Convention And Why Does It Matter?». Simple Flying (στα Αγγλικά). 4 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2021. 
  5. Switzerland made the following declaration upon ratification: "My Government has instructed me to notify you that the authorities in Switzerland have agreed with the authorities in the Principality of Liechtenstein that this Convention will be applicable to the territory of the Principality as well as to that of the Swiss Confederation, as long as the Treaty of 29 March 1923 integrating the whole territory of Liechtenstein with the Swiss customs territory will remain in force": Convention on International Civil Aviation: Treaty status.
  6. «Νόμος 1710/1987 - ΦΕΚ 109/Α/30-6-1987». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022. 
  7. Αυτή η διάταξη επεκτάθηκε από το Σύμβούλιο του ΔΟΠΑ σε απόφαση το 1999, η οποία αναφέρει: “τα καύσιμα [...] που φορτώνονται για κατανάλωση από αεροσκάφος συμβαλλόμενου Κράτους στην επικράτεια άλλου συμβαλλόμενου Κράτους, το οποίο αναχωρεί για την επικράτεια οποιουδήποτε άλλου Κράτος, πρέπει να εξαιρούνται από τελωνειακούς ή άλλους δασμούς."

Paul Michael Krämer, Συνέλευση του Σικάγου, Διάσκεψη 50ης Επετείου, Σικάγο, 31 Οκτωβρίου – 1 Νοεμβρίου 1994. Zeitschrift für Luft und Weltraumrecht 1995, S. 57.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Σφάλμα αναφοράς: Υπάρχουν ετικέτες <ref> για κάποια ομάδα με το όνομα «Σημείωση», αλλά δεν βρέθηκε καμία αντίστοιχη ετικέτα <references group="Σημείωση"/>
Σφάλμα αναφοράς: Υπάρχουν ετικέτες <ref> για κάποια ομάδα με το όνομα «Νόμος 211/1947», αλλά δεν βρέθηκε καμία αντίστοιχη ετικέτα <references group="Νόμος 211/1947"/>